Η κυβέρνηση ταξικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και θεμελίωσης της μνημονιακής συνέχειας, διαφημίζει το παράλληλο πρόγραμμά της για να μην συζητά κανείς πια το βασικό πρόγραμμα εξαθλίωσης, το επαίσχυντο 3οΜνημόνιο. Η βασική στρατηγική της κυβέρνησης έχει αποτύχει: Του Γενάρη 2015, «εντός ευρώ αλλά χωρίς μνημόνιο» και του Σεπτέμβρη 2015 «εντός ευρώ με μνημόνιο αλλά χωρίς λιτότητα». Αντίθετα, ενώ η ίδια πασχίζει να ισορροπήσει ανάμεσα στη γενικευμένη κατακραυγή για το νέο της ασφαλιστικό, το ΔΝΤ συζητά με ποιο τρόπο θα γίνει μια νέα βίαιη προσαρμογή των δημοσιονομικών κενών μέσω ενός νέου πιστωτικού γεγονότος (διαρροές συνομιλιών Βερκουλέσκου-Τόμσεν). Την ίδια στιγμή, οι υποστηρικτές του 3ου Μνημονίου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΛΕΒΕΝΤΗΣ) και όλοι οι χτεσινοί εμπνευστές των προηγούμενων δυο που εξαφάνισαν το 25% του ΑΕΠ της χώρας, ουρλιάζουν για την ολιγωρία να εφαρμοστεί η λαίλαπα του ασφαλιστικού.
Στο ασφαλιστικό, όλοι οι συνταξιούχοι θα δουν απώλειες έως 35- 40% , ενώ ακόμα μεγαλύτερες θα δουν οι μελλοντικοί συνταξιούχοι σε σχέση με τους σημερινούς, βάσει της συμφωνίας που προωθεί η κυβέρνηση με τους «θεσμούς» στο Ασφαλιστικό με περικοπές 2,6δις€ εκ των οποίων το 1,8δις€ αφορά το 2016. Το πακέτο αφορά την πλήρη εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης και τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κύριας ασφάλισης. Η ψήφιση του Ασφαλιστικού συμπαρασύρει, όπως και η μαζική ανεργία, όλους τους όρους ζωής μαζί με τις παροχές Υγείας και Πρόνοιας για ένα λαό που δεινοπαθεί, που έχει προδοθεί αλλά δεν έχει ακόμα ηττηθεί.
Οι κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, μια πέτρα σκανδάλου που ισοπεδώνει τη κοινωνική ασφάλιση, πλήττει θανάσιμα την εργατική τάξη και όλα τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, εμφάνιζουν τη δυνατότητα ενοποίησης των αγώνων ενάντια στη σημερινή κυβέρνηση. Η απεργία της 4 Φλεβάρη έδειξε ότι το δυναμικό που αγωνίστηκε όλα τα χρόνια των μνημονίων δεν πάσχει από δυναμισμό αλλά από έλλειψη πολιτικής προοπτικής. Προοπτικής πέρα από τα όρια που καθορίζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, τα αστικά κόμματα, η ρεφορμιστική αριστερά εντός κι εκτός των συνδικάτων. Η ΑΔΕΔΥ με την κήρυξη μιας μόνο 24ωρης απεργίας, με τη ΓΣΕΕ να καλεί σε 48ωρη κατά τη ψήφιση του νομοσχεδίου ως επιτάφιο της κοινωνικής ασφάλισης, δείχνουν τα όρια των ηγεσιών που έχουν περισσότερες σχέσεις με το κράτος και την εργοδοσία παρά με τους εργαζόμενους που εκπροσωπούν.
Η πολιτική ανεξαρτησία των εργαζομένων από τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, το κράτος και τη κάθε λογής εργοδοσία είναι ο όρος ώστε οι κινητοποιήσεις κατά του ασφαλιστικού να ενώσουν κλάδους, εργατική τάξη, μεσαία στρώματα, αγρότες, εργαζόμενους κι ανέργους. Δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα με 30% ανέργους, το 74% μακροχρόνια, με το 52% να είναι νέοι, με το 55% των προσλήψεων να είναι ελαστικής μορφής και όλες οι συμβάσεις εθνικής ισχύος να μετατρέπονται σε ατομικές.
Σήμερα δεν υπάρχουν ημίμετρα ή πολύ περισσότερο το «να αλλάξει η κυβέρνηση πολιτική». Οι πολιτικές αλλάζουν όταν οι κυβερνήσεις ανατρέπονται και αυτό πρέπει να γίνει από τα κάτω κι από τα αριστερά πριν οι ροζ διαφημιστές της ελπίδας δυσφημήσουν κάθε έννοια της αριστεράς. Για να διαγραφεί το χρέος και να πληρώνονται μισθοί, συντάξεις, δαπάνες για την υγεία και την πρόνοια, να εθνικοποιηθούν τράπεζες χωρίς αποζημίωση και με τον έλεγχο των εργαζομένων ώστε να διασφαλιστούν από τα κουρέματα τα αποθεματικά των ταμείων μας, να τεθούν κάτω από τον έλεγχο των εργατών βιομηχανίες στρατηγικών τομέων της οικονομίας, όσες βάζουν λουκέτο (όπως η ΙΜΑΣ πρόσφατα), απολύουν ή θέτουν σε εκ περιτροπής εργασία.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που έχει μείνει ανοικτός ως επιλογή για τους εργαζόμενους και τους άνεργους, ντόπιους, πρόσφυγες και μετανάστες καθώς πλέον το οικονομικό χάος του καπιταλισμού συνδέεται και αναπτύσσεται με το χάος που έσπειρε ο ιμπεριαλισμός στη Μέση Ανατολή. Αυτό διαλύει τις αυταπάτες για μια «Ευρώπη των λαών» με την ηγεμονία του χρηματιστικού κεφαλαίου (που είναι οι επίσημοι συνομιλητές Τσίπρα), που έγινε φυλακή για εκατομμύρια άνεργους με τη λιτότητα, ένα απέραντο νεκροταφείο στη Μεσόγειο, αναπτύσσει εθνικισμούς, στρατόπεδα εγκλεισμού και κράτησης για πρόσφυγες και μετανάστες ως πρώτο βήμα για τον πολιτικό έλεγχο των κοινωνικών εκρήξεων σε μια Ευρώπη που διαλύεται.
Να ενώσουμε τη φωνή με τους εργαζόμενους, του άνεργους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ενάντια στο κοινωνικό κανιβαλισμό προετοιμάζοντας τους όρους της κοινωνικής μας απελευθέρωσης, οργανώνοντας όχι ακόμα μια απεργία αλλά τη μαζική εξεγερσιακή κινητοποίηση του λαού μας κατά της βαρβαρότητας του καπιταλισμού που στο έσχατο σημείο της σήψης του δεν θα διστάσει για νέους πολέμους και καταστροφές.
Για να μην περάσει το ασφαλιστικό: Ξεσηκωμός Παντού!
Κάτω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα μνημονιακά κόμματα, ακροδεξιοί και φασίστες. Να πάρουμε τη ζωής στα χέρια μας για τη διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών και στρατηγικών τομέων της οικονομίας, χωρίς αποζημίωση στο κεφάλαιο και κάτω από τον έλεγχο των εργατών.
Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες, μετανάστες, ανοιχτά σύνορα και άσυλο για όλους, χωρίς στρατόπεδα εγκλεισμού, κράτησης και συγκέντρωσης
.
Έξω το ΝΑΤΟ, κάτω η ΕΕ του χρηματιστικού κεφαλαίου, των μνημονίων, της λιτότητας, της ανεργίας και των πολέμων.
Καλούμε σε συνάντηση συντονισμού εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σχήματα και σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους και ανέργους την Πέμπτη 7/4, στις 8μμ στο Θόλο για να συζητήσουμε από κοινού τα επόμενα βήματα στους αγώνες που βρίσκονται ακόμα μπροστά μας και ένα σχέδιο κλιμάκωσης για τη μάχη ενάντια στο ασφαλιστικό.
06/04/2016
Ταξικός Συντονισμός Ανατροπής
συνδικαλιστικών κινήσεων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων, ανέργων
συνδικαλιστικών κινήσεων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων, ανέργων
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου