Επιστολή μιας ποδηλάτισσας
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η πόλη μας είναι μια ζούγκλα.
Ο καθένας κάνει ό,τι τον βολεύει. Οι γιωταχήδες παρκάρουν το αυτοκίνητό τους στο πεζοδρόμιο και κλείνουν χωρίς τύψεις τις διαβάσεις για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, οι μηχανόβιοι τρέχουν σαν τρελοί στους πεζόδρομους κάνοντας σλάλομ και οι νεαροί ποδηλάτες περνούν το φωτεινό σηματοδότη με κόκκινο και παρατούν, κυρίως έξω από τα βίντεο κλάμπ, τα ποδήλατά τους κατάχαμα στο πεζοδρόμιο εμποδίζοντας τη διάβαση των πεζών.
Είναι άξιο προσοχής πως, ενώ οι πάντες παρανομούν, οι ιθύνοντες ασχολήθηκαν προχθές μόνο με την απαράδεκτη συμπεριφορά των ποδηλατιστών και αποφάσισαν πως στο εξής δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των ποδηλάτων στους πεζόδρομους και στα πεζοδρόμια.
Είμαι ποδηλάτισσα επί εβδομήντα τόσα χρόνια όχι μόνο από οικογενειακή παράδοση αλλά και διότι κυκλοφορώντας με το ποδήλατό μου κάνω τις δουλειές μου. Το ποδήλατο για μένα είναι τρόπος ζωής. Μακάρι να ήταν και για πολλούς άλλους.
Μολονότι δεν είμαι υπέρ της παραβατικότητας, ομολογώ πως αναγκάζομαι συχνά να κυκλοφορώ στους πεζόδρομους της Ασκληπιού, Ιπποκράτους και Απόλλωνος. Μερικές φορές κυκλοφορώ και στο πεζοδρόμιο της Ασκληπιού από το ύψος της πλατείας Χατζηπέτρου ως την Καποδιστρίου.
Δεν το κάνω επειδή μου αρέσει να παραβαίνω τον ΚΟΚ ή από έλλειψη σεβασμού προς τους συμπολίτες μου αλλά επειδή, αν κατέβω στο δρόμο, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή η σωματική μου ακεραιότητα, για να μην πω και η ίδια μου η ζωή.
Για το θέμα αυτό έχω αρθρογραφήσει και στο παρελθόν. Ποδηλάτης στα Τρίκαλα σημαίνει υποψήφιος μακαρίτης.
Δεν αστειεύομαι, κυριολεκτώ. Πώς να διασχίσεις με ποδήλατο την οδό Άρεως, δρόμο διπλής κυκλοφορίας με παρκαρισμένα αυτοκίνητα που ο οδηγός τους άναψε το αλάρμ και πήγε να ψωνίσει;
Πώς να νιώσεις ασφαλής στην οδό Καποδιστρίου με παρκαρισμένα αυτοκίνητα και από τις δυο πλευρές του δρόμου, όταν το φορτηγό περνά ξυστά από δίπλα σου, η σωφερίνα, που ταυτόχρονα μιλάει στο κινητό της, σου κορνάρει υστερικά και ο μηχανόβιος σε προσπερνάει από δεξιά;
Λοιπόν, σεβαστές Αρχές, πριν πάρετε τις αποφάσεις που πήρατε, καλά θα ήταν να φτιάξετε πρώτα ποδηλατόδρομους.
Στη χώρα μας έχουμε ακόμα ισονομία. Επομένως οφείλετε να εξασφαλίσετε και σ’εμάς τους ποδηλάτες ενάμισι μέτρο δρόμο ώστε να κυκλοφορούμε με ασφάλεια.
Δεν είναι παράκληση αλλά απαίτηση.
Μαρούλα Κλιάφα
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου