Ευθυμογράφημα από τον επαναπατριζόμενο Θεσσαλό Πολίτη Βάιο Φασούλα
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλες τις φίλες και φίλους, μακρινούς και κοντινούς, βουνίσιους και καμπίσιους, νέους, μεσήλικες και λιογερμένους, φτωχούς-πλούσιους δεν έχω, αδιάφορους και προβληματισμένους (έχω και από αυτούς) σε όλους που βρίσκονται στο παζλ των φίλων-χρηστών του διαδικτύου και σε εκείνους που διαβάζουν εφημερίδα, εύχομαι, το υπόλοιπο του καλοκαιριού να είναι απαλό, όσο μπορεί να είναι, όμορφο, δροσερό, ελπιδοφόρο και σε εκείνους που γράφουν εκπροσωπώντας τον αφέντη Λόγο, μέσα από τα γραφτά τους να κρύψουν την ασχήμια της ζωής, αυτής της καθημερινής... Καλό μήνα!
Σιγοτραγουδώντας ένα διαχρονικό, άτρωτο απ’ το χρόνο, δημοτικό τραγούδι που δίνει ανάταση, θάρρος και δυναμώνει την πίστη, περπατώντας σε μαχαλάδες και σοκάκια δεν είδα ένα ηχείο σε κάποιο παράθυρο ή σε μπαλκόνι, ούτε άκουσα ένα δημοτικό τραγούδι, όπως περίμενα. Τι σου είναι ο κόσμος τελικά! Πόσο φτωχός έγινε, ο καημένος! Άντε και καλό μήνα. Και το νου σας. Χωρίς δημοτικό τραγούδι φτάνει γρήγορα το βράδυ…
...μένει μόνο ο καθένας από μας που γνωρίζει τι σημαίνει μουσική παράδοση, την αξία της, την ομορφιά της και το γλυκό της ανατρίχιασμα κάθε φορά που αφήνει, κάνει την τρίχα κάγκελο και την ψυχή να τρέμει από δέος και κάλλος. Ας τοποθετήσει ένα ηχείο στο παράθυρό του και να αφήσει τον ήχο λεύτερο να απλωθεί, να σκλαβώσει και να διώξει κάθε τι ατέρμονο, ανώμαλο, αφύσικο και ό, τι άλλο άχρηστο που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε έκτρωμα. Να ’στε βέβαιοι πως τα μουσικά ακούσματα θα προγκίξουν όλα τα ελεεινά και τρισάθλια δίποδα ζώα που συνεχώς μας χαλούν και μας καταστρέφουν.
Συνειδητοποιήστε ότι αυτά που συμβαίνουν στη Χώρα μας δεν είναι ούτε όνειρα, ούτε παραμύθια. Είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα που φέρνει ένα επίσης οδυνηρό τέλος… Με τον ήχο, προσέξτε, ο μουσικός απόηχος οφείλεται στον ποιητικό Λόγο. Ο τραγουδοποιός χωρίς στίχους δε μπορεί να παράγει μελωδία. Τραγούδια που δεν έχουν εμπορικό χαρακτήρα και περιέχουν ποιητική μελωδία…, ακούστε και ζήστε τη μουσική υπόκρουση και τα λόγια ενός δημοτικού τραγουδιού που σαγηνεύουν…, περιθωριοποιούνται και αν θέλετε πείτε, διώκονται.
Συντροφιά με τις μούσες της ποίησης και της μουσικής, περπατούμε στην οδό των νέων, το οδό Ασκληπιού στα Τρίκαλα.
Πιστεύουμε, ευχόμαστε, ελπίζουμε και προσδοκούμε να δούμε έστω για μια στιγμή και για μια φορά την Οδό Ασκληπιού άδεια!! Να επισημάνουμε τις πρωτοβουλίες τοπικών κινημάτων και να πούμε πως, καλά είναι να τις παίρνουν οι νέοι και οι νέες. Καλή είναι η συντροφιά, ο καφές και το αναψυκτικό αλλά για το δικό τους καλό και μέλλον - αν μπορούνε να μιλούμε για κάτι τέτοιο- καλά θα ήταν να τους βλέπουμε πιότερο ενεργοποιημένους για τα κοινά συμφέροντα και ιδιαίτερα τα δικά τους.
Η αγανάκτηση από τη μια, που έχουν αποκτήσει από όλα τα κόμματα και ιδιαίτερα από την «αριστερή» κοροϊδία και ο κυριολεκτικός «αποκεφαλισμός» των νέων, που η μακελάρης ανεργία προκαλεί και η σκούρα ξενιτιά τελειώνει όχι μόνο αυτόν αλλά και την πατρίδα του, δε σημαίνει ότι σταματά ο ρους της ζωής. Εμείς, μεσήλικοι και συνταξιούχοι τον κύκλο μας τον έχουμε κλείσει τραγουδώντας.
Ό, τι γίνετε, γίνετε για να βρεθεί κάτι για τα παιδιά μας και τα δικά τους παιδιά –αν βρεθεί κάτι- αλλά αυτό για να συμβεί θα πρέπει η Ασκληπιού να μεταβληθεί σε εφαλτήριο έστω για μια στιγμή. Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι μένουν απαθείς και αδιάφοροι. 70-80 χιλιάδες συμπολίτες έχει η γενέτειρα του Ασκληπιού. Πόσοι να είναι άραγε οι νέοι μας…
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Αύγουστος 01 2016 pelasgos@fasoulas.de Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. www.fasoulas.de
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου