Οι άνθρωποι που τα έφερε η ζωή να έχουν στα χέρια τους μια μικρή ή μεγάλη εξουσία πρέπει να έχουν μια αρχή. Να μην κάνουν σήμερα αυτό που δεν θα θέλουν να τους κάνουν αύριο. Οι εχέφρονες άνθρωποι, οι άνθρωποι με στοιχειώδη αξιακό κώδικα.
Αντίθετα, οι άνθρωποι χωρίς συνείδηση και αρχές συμπεριφέρονται με έναν τρόπο τελείως διαφορετικό, τυχοδιωκτικό και οδηγούνται με μαθητική ακρίβεια στην αυτογελοιοποίηση και την κοινωνική απαξίωση.
Όταν η μικρή ή μεγάλη προσωρινή εξουσία του καθενός πάψει να υφίσταται, θα του επιστραφεί στο ακέραιο ό,τι έπραξε. Η αναγνώριση για το έργο του, εάν αυτό υπάρχει, δεν θα επισκιαστεί ούτε από τους αντιπάλους. Η έντιμη και σοβαρή πολιτική στάση επίσης. Το ίδιο και ο σεβασμός σε θεσμούς και κοινωνία, θα επιβραβευτούν από τον κόσμο.
Εάν όμως έδωσες μάχαιραν, μάχαιραν και θα λάβεις.
Κοινώς, τα σκούρα έρχονται όταν πάψει κανείς να σκεπάζεται από τον μανδύα της μικροεξουσίας την οποία καταχράστηκε.
Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που συνηγόρησαν ή σιώπησαν απέναντι στα φαινόμενα της κατάχρησης της εξουσίας για να μη βάλουν «απέναντι» τον εξουσιαστή τους ή για να μη χάσουν από 500 έως 1200 ευρώ που τους «χαρίζει» η καρεκλίτσα που τους δόθηκε για να ζεσταίνουν. Στον Βόλο, για παράδειγμα, η αντιμισθία ενός ανθρώπου στην εξουσία ή δίπλα στην εξουσία δεν ξεπερνά το ποσό των 1.200 ευρώ και αναρωτιέται κανείς πώς ορισμένοι ζυγίζουν την αξιοπρέπειά τους και τη βγάζουν στο σφυρί για κάποια ευρώ.
Το ποσό βεβαίως δεν είναι μικρό για εμάς τους κοινούς θνητούς… κάθε άλλο. Οι άνθρωποι όμως που ασχολούνται με την πολιτική έχουν κατά κανόνα αποδοτικές εργασίες, δεν είναι άεργοι ή άνεργοι και δεν περιμένουν να ζήσουν με τα 500 ή τα 1000 ευρώ της «καρεκλίτσας».
Επειδή κάθε τι άλλο φαντάζει περίεργο, δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως άνθρωποι που δεν έχουν λύσει κανένα πρόβλημα ζωής, ειδικά σε μια εποχή που τα πάντα έχουν καταρρεύσει και όλοι αναζητούν σταθερές, έχουν περιθώριο να υποδύονται τα πολιτικά πρόσωπα και να ασχολούνται με τις ξένες έγνοιες, όταν δεν έχουν λύσει τις δικές τους, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν έναν μισθό.
Γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις μπαίνουμε σε επικίνδυνες ατραπούς…
Μπορεί πολλοί να διαφωνούν, αλλά κατά τη γνώμη μας ένας άνθρωπος που δεν ξέρει τι θα πει δουλειά και δεν έχει εργαστεί για να κερδίσει τη ζωή του ώστε να μάθει να σέβεται το χρήμα, δεν θα δείξει σεβασμό σε αυτό και στη δημόσια παρουσία του. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα το κατασπαταλήσει σε λάθος προτεραιότητες. Τη χειρότερη δεν θέλουμε να τη σκεφτόμαστε.
Κλείνουμε την παρένθεση και επανερχόμαστε στην «ανταπόδοση» των όσων έπραξε κανείς όταν σβήσουν τα «φώτα».
Και σε αυτό το σημείο αναρωτιόμαστε πώς όσοι μετέχουν στη σημερινή δημοτική αρχή, που καθυβρίζουν, λοιδορούν, χυδαιολογούν, συκοφαντούν, επιτίθενται και έχουν απέναντι μια κοινωνία με τους θεσμούς της, θα μπορούν να δουν αυτή την κοινωνία στα μάτια, μετά τη λήξη αυτής της κακοπαιγμένης παράστασης.
Οδήγησαν τον Βόλο σε διχασμό και δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς να δημιουργούν ένταση στην πόλη την οποία υποτίθεται πως διοικούν, σε καθημερινή βάση.
Οι άνθρωποι δημιουργούν ένα καθημερινό θέατρο του παραλόγου και υποστηρίζουν ότι θα κριθούν κάπως, κάπου, κάποτε από τον ιστορικό του μέλλοντος και όχι από «ενοχλητικούς» πολίτες, κοινωνικές ομάδες, μέσα ενημέρωσης και θεσμούς. Όμως όλοι όσοι μετέχουν στη λειτουργία της πόλης και ζουν σε αυτή έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να αντιδράσουν στην πρωτοφανή αυτή φαυλότητα. Βεβαίως όσοι αντιδρούν, συκοφαντούνται και οδηγούνται στα δικαστήρια μήπως και φοβηθούν.
Τα δικαστήρια είναι γεμάτα καθημερινά από ανθρώπους που αντιδρούν στο καθεστώς τους.
Βέβαια κανείς δεν (πρέπει να) υποκύπτει στο «νταβατζιλίκι» με στόχο την επιβολή. Η εικόνα τους είναι αποκρουστική, αλλά και γραφική και δεν ξέρουμε πόσοι από τους μετέχοντες σε αυτό το θλιβερό σχήμα αντέχουν πλέον να εργάζονται «για το καλό της πόλης».
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου