Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου
Τα μνημόνια δεν διέλυσαν μόνο την Ελλάδα και τον πολύπαθο λαό της. Διέλυσαν και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.
Οι αντιαγροτικοί νόμοι 4015/2011 και 4384/2016 έκαναν φύλλο και φτερό τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών και παρέδωσαν βορά στα κοράκια τις περιουσίες τους που δημιουργήθηκαν με τον ιδρώτα και το αίμα των αγροτών.
Πολλές Συνεταιριστικές Ενώσεις διαλύθηκαν εντελώς και οι περιουσίες τους λεηλατήθηκαν. Άλλες μετατράπηκαν σε συνεταιρισμούς που χαροπαλεύουν.
Αξιοσημείωτη περίπτωση η πάλαι ποτέ πανίσχυρη Ένωση Τρικάλων, με τους 11.000 αγρότες-μέλη της, που σήμερα, μαζί με την τεράστια περιουσία της, αποτελεί τον Αγροτικό Συνεταιρισμό των… 107(!!!) μελών, εκ των οποίων μια πλειάδα είναι συγχωριανοί, συγγενείς, φίλοι και μέλη της οικογένειας του προέδρου της!
Πρόκειται για ένα οικονομικό-πολιτικό έγκλημα κολοσσιαίων διαστάσεων, με ολέθριες συνέπειες για ολόκληρο τον Νομό και την οικονομία του. Οι επιπτώσεις του είναι βαριές: στους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους καταναλωτές, τον λαό.
Ο Γιάννης Ρίτσιος, μισό αιώνα αγρότης, συνεταιριστής, αγροτοσυνδικαλιστής, αγωνιστής και τώρα… νεόπτωχος (όπως είναι οι περισσότεροι Έλληνες), με τα γραφόμενά του τα 2-3 τελευταία χρόνια σε προκηρύξεις, εφημερίδες τοίχου, δημοσιεύσεις μας έφερε όλους πιο κοντά στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα το αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα και την πρώην Ένωση.
Μάλιστα προχώρησε και σε καταγγελία στον Εισαγγελέα ζητώντας έλεγχο σε βάθος για τα τεκταινόμενα στην Ένωση, που λογικό είναι να τον πονάει και ν’ ανησυχεί για την κατάπτωσή της. Σημειωθήτω πως η Διοίκηση υπό τον νυν πρόεδρο διανύει το 11ο έτος της θητείας της.
Η συνέχεια ήταν να μηνυθεί δυο φορές εντός 15ημέρου(!) από τον παραπάνω πρόεδρο και την ερχόμενη Τρίτη 13/2 να δικάζεται στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων.
Για μας τους νομικούς θεωρείται εντελώς σπάνια η περίπτωση να εφαρμόζεται η διαδικασία του αυτοφώρου για συκοφαντική δυσφήμηση. Είναι κάτι που ομολογουμένως εντυπωσιάζει. Ακόμα πιο πολύ όμως εντυπωσιάζει η εξόφθαλμη επιμονή του μηνυτή να δικάσει εδώ και τώρα τον Ρίτσιο! Καίγεται γι’ αυτό! Γιατί όμως;
Είναι φανερό ότι το πρόβλημα δεν είναι νομικό (Η Δικαιοσύνη ας κάνει τη δουλειά της).
Είναι πέρα για πέρα πολιτικό. Πολιτικό με την ευρύτερη έννοια.
Ο Γιάννης Ρίτσιος δεν κινήθηκε για προσωπικά οφέλη ούτε είχε προσωπικές διαφορές με τον κ. Λιούτα. Βγήκε μπροστά και, ταράζοντας τα λιμνάζοντα ύδατα, ασκεί δημόσια κριτική στα κακώς κείμενα, χωρίς να φοβάται.
Κι αυτό είναι επικίνδυνο. Πρέπει να συντριβεί! Τώρα που ακόμα είναι νωρίς. Πριν ακολουθήσουν κι άλλοι. Και τότε ίσως ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και… η μπάλα χαθεί.
Όλες οι εξουσίες και τα κατεστημένα σκέφτονται πάνω-κάτω το ίδιο. Θέλουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους πάση θυσία!
Στην πραγματικότητα στο αυτόφωρο δεν δικάζεται ο Γιάννης Ρίτσιος.
Δικάζεται ο κάθε αγρότης που οργίζεται και εξεγείρεται για την κατάπτωση της πρώην Ένωσης.
Δικάζεται ο κάθε πολίτης που τολμά να σηκώσει το ανάστημα και να κάνει κριτική και έλεγχο στους ισχυρούς και τα παντός είδους κατεστημένα.
Δικάζεται κάθε πολίτης που διεκδικεί και ελπίζει.
Δικάζεται κάθε πολίτης που δεν σκύβει το κεφάλι, αλλά θέλει να ζει με αξιοπρέπεια.
Δικάζεται κάθε πολίτης που θέλει να ζει σε δημοκρατία και όχι σε ολοκληρωτικό καθεστώς, που βάζει φίμωτρο στους πολίτες.
Δικάζεται κάθε πολίτης που δεν φοβάται, αλλά είναι ελεύθερος!
Εν τέλει, δικάζεται ο καθένας από μας! Αν δεν φωνάξουμε σήμερα για τον Ρίτσιο, αύριο θα ‘ρθει η σειρά μας!
Αντί επιλόγου
Φαντάζουν γίγαντες γιατί τους κοιτάμε γονατιστοί. Όταν όμως σηκώνεται ο γίγαντας λαός, γίνονται νάνοι!
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου