«Τραγικά απογοητευτικές οι συνθήκες πρόσβασης ατόμων με αναπηρία στη Λάρισα» τονίζει ο Ράλλης Τσιουλάκης
Συνέντευξη στον Γιάννη Ανδρεάκη
Διάχυτος ο προβληματισμός για το παρόν και το μέλλον των ατόμων με αναπηρία από τον Ράλλη Τσιουλάκη, πρόεδρο της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Θεσσαλίας, στη συνέντευξη που παραχωρεί στη larissanet.
Μάλιστα, περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τις τεράστιες αλλαγές προς το χειρότερο που έχουν υποστεί τα άτομα με αναπηρία τα χρόνια των Μνημονίων.
Παράλληλα, χαρακτηρίζει «εξαιρετικά δύσκολες έως τραγικά απογοητευτικές» τις συνθήκες πρόσβασης τόσο στις Δημόσιες Υπηρεσίες, όσο και ευρύτερα στο δημόσιο χώρο, στη Λάρισα.
Πόσο άλλαξε η ζωή των ατόμων με αναπηρία κατά τα χρόνια των Μνημονίων;
Σε τεράστιο βαθμό. Δεν κατέρρευσε απλά το σύστημα κοινωνικής προστασίας της χώρας με ότι συνεπάγεται αυτό για την υποστήριξη των ΑμεΑ και την καθημερινή τους διαβίωση, αλλά λόγω της γενικευμένης οικονομικής κρίσης, επιστρέφουμε στην κατίσχυση μοντέλων που θεωρούν το άτομο με αναπηρία ως κοστοβόρο αντιπαραγωγικό άτομο, γεγονός που εντείνει την περιθωριοποίησή τους, και τους καθιστά «οριακούς» ανθρώπους. Παράλληλα δε τους στοχοποιεί ως μέρος του προβλήματος.
Τι είναι αυτό που οδήγησε τα άτομα με αναπηρία να κατέβουν και πάλι στο δρόμο, συμμετέχοντας στο πρόσφατο πανελλήνιο παναναπηρικό συλλαλητήριο;
Ο φόβος για το αύριο, η ανασφάλεια του σήμερα, το άγχος για το μέλλον. Η καθημερινή διαβίωση των ατόμων με αναπηρία, η κατάσταση της υγείας τους, οι ελάχιστες υποστηρικτικές δομές που λειτουργούν στη χώρα, το μέλλον των παιδιών με αναπηρία, η αυτονομία και η αξιοπρέπειά τους, όλα πλέον είναι υπό αίρεση. Η αβεβαιότητα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, η αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων που προκύπτουν από την αναπηρία, η αδιαφορία εκ μέρους της Πολιτείας, όλα τα ανωτέρω οδηγούν τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους στο δρόμο, για να δηλώσουν ότι δεν πρόκειται να δεχθούν εικόνες και λύσεις τύπου «παραπληγικών και τυφλών με ακορντεόν να επαιτούν στις γωνίες των δρόμων» και να αξιώσουν την διασφάλιση αξιοπρεπούς καθημερινής διαβίωσης.
Ποια είναι τα αιτήματα που θέτετε προς την Πολιτεία;
Τα αιτήματά μας αφορούν:
- Την προστασία των προνοιακών επιδομάτων
- Καμία σύνδεση των επιδομάτων αναπηρίας με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Θα οδηγήσει σε πλήρη φτωχοποίηση κάθε πολίτη με αναπηρία και χρόνια πάθηση της χώρας μας.
- Την εξαίρεση των συντάξεων που λαμβάνουν τα άτομα αναπηρία (συντάξεις αναπηρίας, συντάξεις γήρατος για λόγους αναπηρίας βάσει του ν. 612/77) και των συντάξεων γονέων – αδελφών – συζύγων – κηδεμόνων που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με αναπηρία από ρυθμίσεις που θα στοχεύσουν σε νέες μειώσεις των συντάξεων.
- Την άμεση κατάργηση της παρ. 27 του νόμου 4334/2015 και επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος.
- Την χορήγηση του ΕΚΑΣ σε όλους τους συνταξιούχους που είναι άτομα αναπηρία, ανεξαρτήτως ηλικιακού κριτηρίου και με μόνο κριτήριο το εισοδηματικό,
- Την άρση των μειώσεων που έχουν επέλθει στους μισθούς των εργαζομένων ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις
- Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παρέμβασης για την Ειδική Εκπαίδευση. (Μόνιμους Εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, έναρξη των μαθημάτων ταυτόχρονα σε όλα τα σχολεία, πρόσληψη εκπαιδευτικών με αναπηρία σε ποσοστό 10% )
- Τη χρηματοδότηση του διαχρονικά υποβαθμισμένου τομέα της πρόνοιας και ενίσχυση των προνοιακών υποστηρικτικών φορέων Ν.Π.Ι.Δ., των οποίων η χρηματοδότηση τα τελευταία χρόνια είναι πενιχρή με ολέθριες συνέπειες στη διασφάλιση λειτουργία τους. Την επαναφορά των ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ στην Πρόνοια.
- Την προστασία του συστήματος χορήγησης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε κάθε άτομο με αναπηρία και χρόνια πάθηση ανεξαρτήτως εάν είναι ασφαλισμένος ή ανασφάλιστος. Να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη πρόσβαση στα φάρμακα υψηλού κόστους από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.
- Την ενίσχυση της χρηματοδότησης του τομέα της ψυχικής υγείας και του Προγράμματος «ΨΥΧΑΡΓΩΣ» και διασφάλιση της λειτουργίας των Κέντρων Ψυχικής Υγείας.
- Την επαρκή χρηματοδότηση του Προγράμματος Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα που υλοποιεί η ΟΜΚΕ ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο και να καλύπτει όλες τις επικοινωνιακές ανάγκες των Κωφών-Βαρήκοων.
Πως θα χαρακτηρίζατε τις συνθήκες πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στις Δημόσιες Υπηρεσίες και ευρύτερα στο Δημόσιο Χώρο της Λάρισας;
Από εξαιρετικά δύσκολες έως τραγικά απογοητευτικές. Η συντριπτική πλειοψηφία των Δημοσίων Υπηρεσιών παρουσιάζει τεράστια προβλήματα όσον αφορά την προσβασιμότητα. Το γεγονός αυτό δεν αφορά μόνο την αρχιτεκτονική των κτηρίων, αλλά και την πρόσβαση στην επικοινωνία, στην εξυπηρέτηση και στις υπηρεσίες, καθώς και προσβασιμότητα των εξωτερικών χώρων και των μεταφορών. Με βάση αυτά τα δεδομένα, η δυνατότητα πρόσβασης των ΑμεΑ κρίνεται από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Και αν ακόμη κάποια άτομα με Αναπηρία καταφέρουν να προσεγγίσουν τα κτήρια που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες, δεν θα μπορούν να μπουν μέσα σε αυτά ή δεν θα καταφέρουν να εξυπηρετηθούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση των εχόντων αναπηρία ακοής οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν εντός των υπηρεσιών, καθώς καμία υπηρεσία δεν διαθέτει υπάλληλο με γνώσεις νοηματικής γλώσσας.
Τι ζητάτε από τις τοπικές Αρχές, ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες πρόσβασης;
Πρωτίστως «ανοιχτό» μυαλό. Θα πρέπει να υπάρξει μακρόπνοος σχεδιασμός για την εμπέδωση της προσβασιμότητας, καταγραφή των υφιστάμενων προβλημάτων και ανεύρεση των πλέον πρόσφορων τρόπων επίλυσης αυτών, επένδυση στην «ζωντανή» βοήθεια με την εκπαίδευση αριθμού υπαλλήλων σε ζητήματα που αφορούν την αναπηρία και την εκπαίδευση ΑμεΑ, την εμπέδωση προσβάσιμης ενημέρωσης «μέσω» προσβάσιμων ιστοσελίδων και διευθέτηση του χάους που επικρατεί στην κίνηση επί των πεζοδρομίων και όχι μόνο. Συνακόλουθα, ανάπτυξη οδηγών όδευσης τυφλών όπου χρειάζεται.
ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου