Αφιέρωμα από τον συμμετέχοντα στο «Ανθολόγιο Ποιήσεως» Βάιο Φασούλα
«ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΠΟΙΗΣΕΩΣ, ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016» είναι ο τίτλος μιας φθινοπωρινής ποιητικής Ανθολογίας, των Εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ-Αθήνα 2016, στην οποία συμμετέχουν με ποιητικά έργα, είκοσι τρεις (23) συγγραφείς.
Πρόκειται για μια μωσαϊκή ποιητική σύνθεση…, πνευματική τροφή, κατά την άποψη του γράφοντα…, για τις ανάγκες και του πιο απαιτητικού αναγνώστη: «Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία από ποιον γράφεται ένα σύγγραμμα, αλλά το τι έχει να προσφέρει στον αναγνώστη. Κι όταν προσφέρεται τροφή για σκέψη, είναι αυτό που ενδιαφέρει και αρέσει σε όλους μας»(σελ. 42)
Όσο και αν η ζοφερή συγκυρία - ανθρώπινο δημιούργημα- δείχνει τα πιο σκληρά χαρακτηριστικά της, το βιβλίο είχε, έχει και ο κάθε υγιή σκεπτόμενος άνθρωπος ελπίζει να έχει θέση με το λόγο του στα ομιχλώδη δρώμενα.
Φτάνει μόνο ο κάθε συγγραφέας του Ποιητικού, στην προκειμένη περίπτωση, Λόγου να γνωρίζει ότι ανήκει στον αστερισμό «Αγωνιστής της ζωής» χωρίς ανάπαυση και εφησυχασμό, αφού μέσα από τα έργα του, πέρα από την προσφορά της πνευματικής τροφής και την ευχαρίστηση που προσφέρει στον αναγνώστη, διαμορφώνει και απελευθερώνει τον ανθρώπινο νου. Με αυτές τις σκέψεις επιθυμώ να συγχαρώ όλους τους συγγραφείς που συμμετέχουν και την πρωτοβουλία των Εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ για την εν λόγω υπέροχη έκδοση, «Ανθολόγιο Ποιήσεως» και να τους ευχηθώ τα καλλίτερα.
Συνοδοιπορώντας-ταξιδεύοντας στις σελίδες του βιβλίου, θέλησα να πω δυο λόγια, αλλά για ποιον; Για ποια; Η επιλογή δεν είναι εύκολη και ούτε ταιριάζει. Έτσι βρέθηκε ένας τρόπος που έδειξε από τους 23 συμμετέχοντες (αριθμητική σειρά) τον εννιά (9) σελίδα 42, Μαγδαληνή Αρτεμισία, η οποία παράλληλα με την αγροτική δουλειά της ασχολείται με τον πεζό και ποιητικό λόγο. Κλείνοντας ας μου επιτραπεί να παραθέσω ένα απόσπασμα από τη συμμετοχή της στο «Ανθολόγιο Ποιήσεως»
«ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ
Χάνεται η μέρα και μαζί της χάνονται κι όλα τα ηλιοστάλακτα όνειρα που μου χάρισε.
Εκεί που κρέμεται ο αυριανός ήλιος, έχουν εναποτεθεί μικρές ελπίδες που περιμένουν λίγη προσταγή.
Ω… Βασίλεμά μου εσύ ερωτικό που θέση δίνεις στην πραγμάτωση των μυστικών σχεδίων, κάνε τις αχαλιναγώγητες επιθυμίες που στροβιλίζονται στο βλέμμα σου, να ταξιδέψουν προς τα εδώ.
Το φεγγαροξύπνημα με θορυβεί, κλέβοντας λίγο πόθο, κάνοντάς τον στολίδι της αυγής σου.
Μόνη μου πορεύομαι σα φάντασμα που γη δεν έχει, κι αποκοιμιέμαι
συντροφιά με τα θαλασσοπούλια.
Βράχια σκεπάζουν τις σκιές και άστρα τις ξυπνούν, να βγουν και να φλερτάρουν με τη θάλασσα.
Ψίθυροι σωπαίνουν χορεύοντας με τον απόηχο της νύχτας και γω να περιμένω την αγάπη που δεν έρχεται.
Τρυφερή εικόνα το φεγγάρι, να ξαπλώνει στα νερά, νανουρίζοντας με γαλήνιο τραγούδι τις ψυχές που τ’ αντικρίζουν…»
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Νοέμβρης 10 2016 pelasgos@fasoulas.de www.fasoulas.de
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου