Μέσα σε κλίμα συγκίνησης και περηφάνιας η ΚΟΒ Μπάρας Τρικάλων του ΚΚΕ πραγματοποίησε εκδήλωση τιμής –μνήμης & σύγχρονων διδαγμάτων για τους εκτελεσθέντες με αποφάσεις του Έκτακτου Στρατοδικείου Τρικάλων την περίοδο 1947-49 , την Κυριακή 10 Ιούνη , στον τόπο της θυσίας τους στα Νταμάρια ,στους πρόποδες του λόφου του Αϊ Λιά.
Ήταν μια συνέχεια της πληθώρας πρωτοβουλιών και εκδηλώσεων για τα 100χρονα του Κόμματος που συμπληρώνονται φέτος. Στην εκδήλωση συμμετείχαν μαζικά άνθρωποι κάθε ηλικίας , ενώ ξεχώριζε η παρουσία των απογόνων των εκτελεσθέντων.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης πλαισιώθηκε από μαρτυρίες αγωνιστών, απαγγελίες ποιημάτων ,καθώς και καλλιτεχνικό πρόγραμμα που φόρτισαν ιδιαίτερα τη συγκινητική ατμόσφαιρα.
Το ιστορικό του έκτακτου Στρατοδικείου Τρικάλων παρουσιάστηκε από τον Γιώργο Παπαθεοδώρου, μέλος της ΤΕ Τρικάλων του ΚΚΕ, στο οποίο ανέφερε « αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας από την τριπλή φασιστική κατοχή ο συσχετισμός δυνάμεων έγερνε ήταν υπέρ του λαού και σε βάρος της άρχουσας τάξης. Παρά τις αρνητικές εξελίξεις από την ήττα του Δεκέμβρη του 1944 και τη συμφωνία της Βάρκιζας, ο συσχετισμός δυνάμεων στη μεταπολεμική Ελλάδα συνέχιζε να γέρνει υπέρ του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Αυτό το γεγονός δυσκόλευε σημαντικά την επιχειρούμενη ανασυγκρότηση του αστικού κράτους και το ξεπέρασμα του κλονισμού που είχε υποστεί η αστική εξουσία στη διάρκεια της Κατοχής.
Λόγω αυτού του συσχετισμού η καταστολή ήταν μονόδρομος για την αστική τάξη γι’ αυτό και πήρε μέτρα. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας -και αξιοποιώντας την- το νεοσυσταθέν αστικό κράτος, ενίσχυσε όλους τους μηχανισμούς του, με στόχο να τσακίσει το ΕΑΜικό κίνημα και ειδικά τους κομμουνιστές, την πρωτοπορία, σε πόλεις και χωριά. Όλοι οι μηχανισμοί του κράτους και του αστικού παρακράτους επιστρατεύτηκαν.
Από τις αρχές του 1945 μέχρι τη γενίκευση του ένοπλου αγώνα του Δημοκρατικού στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) το φθινόπωρο του 1946 η «Λευκή Τρομοκρατία» επιβλήθηκε με αιματηρή βία (δολοφονίες, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, βιασμούς, εμπρησμούς, κ.τ.λ.). Τα όργανα του επίσημου κράτους και οι παρακρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις και συμμορίες δρουν από κοινού και οργιάζουν, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο της περιοχής μας.
. Σε όλο αυτό το διάστημα, το αστικό κράτος θωρακίζεται νομικά ενάντια στο κίνημα, με μέτρα και νομοθετήματα μονόπλευρης καταστολής. Η αστική Δικαιοσύνη αναλαμβάνει δράση με συλλήψεις, εκτοπίσεις και δίκες ενάντια σε αγωνιστές.
Αποκορύφωμα και «νομιμοποίηση» της «Λευκής Τρομοκρατίας» αποτελεί η υιοθέτηση του Γ΄ Ψηφίσματος τον Ιούνη του 1946, που έρχεται να θωρακίσει ακόμα περισσότερο το νομικό οπλοστάσιο του αστικού κράτους ενάντια στο λαϊκό κίνημα.
Με βάση το περιβόητο Γ` Ψήφισμα «Περί εκτάκτων μέτρων αφορώντων την Δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν» ιδρύθηκαν τα Έκτακτα Στρατοδικεία ανά την επικράτεια. Το Γ΄ Ψήφισμα συμπληρώθηκε με διάφορα νομοθετήματα στη συνέχεια & έστειλε στο απόσπασμα και τα κάτεργα χιλιάδες αγωνιστές. Οι κομμουνιστές και οι ΕΑΜίτες αντιμετωπίζονται ως «εξωτερικοί εχθροί» και ως «αντεθνικώς δρώντες».
Τα Έκτακτα Στρατοδικεία ήταν δικαστήρια πολιτικής σκοπιμότητας και αποτελούν μία από τις πολλές αποδείξεις της υποκρισίας για τη λεγόμενη «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη». Καταδικάστηκαν στελέχη και μέλη του ΚΚΕ μαχητές του ΔΣΕ που πιάστηκαν ζωντανοί στα πεδία των μαχών , μέλη του ΕΑΜ, συνδικαλιστές του εργατικού κινήματος , απλοί λαϊκοί αγωνιστές. Καταδικάστηκαν και όσοι εξέφραζαν συμπάθεια ή βοηθούσαν τους αντάρτες του ΔΣΕ έστω και με «μια φέτα ψωμί».
Το Έκτακτο Στρατοδικείο Τρικάλων ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 9 Μάη του 1947 στην αίθουσα του Πταισματοδικείου και το απαρτίζανε ο πρόεδρος, τέσσερις στρατοδίκες, ο βασιλικός επίτροπος και ο γραμματέας (όλοι ήταν στρατιωτικοί). Το Στρατοδικείο χωρίστηκε σε δύο τμήματα το τμήμα Α’ με δικαιοδοσία στο Νομό Τρικάλων και το τμήμα Β’ με δικαιοδοσία στο Νομό Καρδίτσας. Οι υποθέσεις που εκδικάζονταν στο Στρατοδικείο ήταν πολυάριθμες και οι διαδικασίες συνοπτικές. Οι θανατικές ποινές, όταν ήταν ομόφωνες, εκτελούνταν δυο ή τρεις μέρες αργότερα στην τοποθεσία «Νταμάρια», όπου βρισκόμαστε σήμερα.
Στο Στρατοδικείο Τρικάλων από τον Μάη του 1947 έως τον Απρίλη του 1950 εκδικάστηκαν συνολικά 1.082 υποθέσεις. Το 1947 εκδικάστηκαν 321 υποθέσεις και επιβλήθηκαν διάφορες ποινές ή απαλλάχτηκαν 897 άτομα, το 1948 εκδικάστηκαν 417 υποθέσεις που αφορούσαν 800 άτομα, το 1949 σε 332 υποθέσεις παραπέμπονται 471 άτομα και το 1950 εκδικάστηκαν 12 υποθέσεις που αφορούσαν 25 άτομα. Συνολικά παραπέμφθηκαν 2.193 άτομα. Από αυτά 186 αγωνιστές καταδικάστηκαν σε θάνατο, 190 σε ισόβια, 284 πρόσκαιρα, 231 σε ειρκτή, 174 σε φυλάκιση, 810 αθωώθηκαν, 499 απαλλάχτηκαν, 19 τέθηκαν σε επιτήρηση.
Από τους 186 καταδικασθέντες αγωνιστές σε θάνατο σύμφωνα με τα στοιχεία του Στρατοδικείου Τρικάλων εκτελέστηκαν οι 112. Σήμερα έχουμε στοιχεία για τους 94 αγωνιστές που εκτελέστηκαν στα Νταμάρια ωστόσο υπήρχαν αγωνιστές που οδηγήθηκαν για εκτέλεση σε άλλες περιοχές προφανώς επειδή το καθεστώς φοβόταν τον αντίκτυπο.
Αυτό συνέβη στις περιπτώσεις της Ματίνας Πλατογιάννη από τα Τρίκαλα και της Δήμητρας Κορδαλή από τη Μεσοχώρα που εκτελέστηκαν στο Γουδί. Μοναδική γυναίκα που εκτελέστηκε στα Νταμάρια ήταν η αντάρτισσα του ΔΣΕ Ευθυμία Ντιντή από το Μικρό Κεφαλόβρυσο που εκτελέστηκε την 1η Νοέμβρη 1947.»
Το βιογραφικό της Ευθυμίας Ντιντή διάβασε η ανηψιά της Στεφανία Τσέργα ,η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε χαρακτηριστικά : « Στις 9Αυγούστου 1947 καταδικάστηκε δις εις θάνατον. Σε ερώτηση των στρατοδικών της αν θ’ άλλαζε ιδέες απάντησε: «Αν ο Κόζιακας σταματήσει να ‘χει δέντρα και να βγάζει πρασινάδα, τότε θ’ αλλάξω και εγώ ιδέες, δηλαδή ποτέ».
Ανάμεσα στ’ άλλα η Ευθυμία Ντιντή στην απολογία της λέει: «Δεν είμαι εγώ εγκληματίας, ούτε προδότης του Έθνους όπως με κατηγορείται. Εγώ ως Ελληνίδα έκανα το καθήκον μου όπως θα έκανε κάθε τίμιος πατριώτης για μια Ελλάδα λεύτερη με αφεντικά εμάς τους ίδιους στον τόπο μας. Ενώ εσείς που εκτελείτε τις εντολές των αφεντικών σας και βάφετε με αίμα τον τόπο είστε αμετανόητοι φασίστες. Με σκοτώνετε όχι επειδή έκανα κάποιο έγκλημα, μα γιατί δεν αποκήρυξα τις ιδέες μου.
Η Ευθυμία Ντιντή εκτελέστηκε την 1η Νοεμβρίου 1947. Σύμφωνα με μαρτυρίες προχώρησε στη εκτέλεση τραγουδώντας. Ήταν 27 χρονών.»
Στη συνέχεια η Στεφανία Τσέργα απήγγειλε το ποίημα «Το τραγούδι της Ευθυμίας Ντιντή» που έγραψε η ίδια ειδικά για την περίσταση
Η κεντρική ομιλία έγινε από μέρους της Τοπικής Επιτροπής του ΚΚΕ έγινε από την Κούλα Τσιτσιά που ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τιμούμε το παράδειγμα των εκτελεσμένων κομμουνιστών και λαϊκών αγωνιστών που στα έκτακτα στρατοδικεία δεν λύγισαν , αλλά στάθηκαν παλικαρίσια απέναντι στους στρατοδίκες, που θυσίασαν το ατομικό τους συμφέρον βάζοντας το «εμείς» πάνω από το «εγώ».
Δεν επέλεξαν τη «δήλωση μετανοίας», την υποταγή και τον συμβιβασμό με τους εκμεταλλευτές τους , γιατί ένιωθαν ότι απέναντι στους καταπιεστικούς μηχανισμούς της αστικής τάξης, δεν εκπροσωπούν ούτε υπερασπίζονται τον εαυτό τους αλλά το ψωμί, τα δικαιώματα, τη λευτεριά του λαού, στην δύναμη του οποίου πίστευαν και δεν έχασαν ποτέ την πίστη τους.
Η ταξική πάλη κρίνεται απ’ τους σκοπούς της. Αν αυτοί είναι δίκαιοι. Κρίνεται από στιγμές που η ιστορία θέτει μπροστά κρίσιμα διλήμματα και αφορούν άμεσα τη ζωή και το μέλλον του λαού. Η ιστορία του λαού μας είναι γεμάτη από τέτοιες στιγμές και σήμερα το κρίσιμο δίλημμα είναι: με τα μονοπώλια ή με το λαό; Τότε το δίλημμα που έβαλε η ίδια η ιστορική εξέλιξη στο λαό ήταν: τις αλυσίδες ή τα όπλα;
Όμως, σήμερα, έχουμε διδαχθεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση, όποια ονομασία και αν έχει και οποιοδήποτε κόμμα και αν συμμετέχει σε αυτήν, εφόσον η πολιτική εξουσία, τα μέσα παραγωγής και όλος ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών, εφόσον η Ελλάδα συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Διανύουμε μια περίοδο που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εγκυμονεί σοβαρές εξελίξεις. Και ας προσπαθεί η κυβέρνηση να καθησυχάσει το λαό με τα παραμύθια για «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια. Και ας προσπαθεί να κρύψει τους τεράστιους κινδύνους από την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή μας, λέγοντας ότι «η Ελλάδα είναι νησίδα σταθερότητας και ασφάλειας», ότι «έχει ισχυρούς συμμάχους». Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια.
Ήδη δόθηκαν στη δημοσιότητα και το «επικαιροποιημένο μνημόνιο» που θα ισχύει μετά τον Αύγουστο του 2018 και το περίφημο «ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο» της κυβέρνησης.Τι περιλαμβάνουν όλα αυτά;
Διατήρηση των εκατοντάδων αντιλαϊκών μνημονιακών νόμων που, όλα αυτά τα χρόνια, τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, εκτόξευσαν τη φοροληστεία, έβαλαν στο στόχαστρο την πρώτη κατοικία και τόσα άλλα.
Νέα μέτρα-φωτιά, όπως το τσεκούρι στις συντάξεις και το αφορολόγητο, οι ιδιωτικοποιήσεις.
Αποτελεί ψέμα αυτό που λέει η κυβέρνηση ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι δεδομένα και θα τα επαναδιαπραγματευτεί. Όμως, τα ματωμένα πλεονάσματα έχουν συμφωνηθεί μέχρι το 2060.
Το ΚΚΕ απευθύνεται στους εργαζόμενους, στη νεολαία, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, επιστήμονες, αγρότες, να πάρουν μαχητική θέση μπροστά στις εξελίξεις. Να μη στοιχηθούν πίσω από το νέο αφήγημα της «μεταμνημονιακής εποχής», που είναι μια νέα επιχείρηση παραπλάνησης. Δεν θέλουν μόνο να κρατήσουν το λαό μακριά από κάθε διεκδίκηση, αλλά τον θέλουν κυρίως να βάλει πλάτη στη νέα φάση, για να στηριχθεί η κερδοφορία των λίγων, του μεγάλου κεφαλαίου. Και σε αυτή την επιχείρηση παραπλάνησης του λαού συμμετέχουν όλα τα άλλα κόμματα, με μοιρασμένους ρόλους.
Δυναμώνουμε την πάλη για την οριστική νίκη του λαού. Επιδιώκουμε έπαθλο της πάλης να είναι η εργατική – λαϊκή εξουσία, που θα εξασφαλίσει την ευημερία και την πραγματική ειρήνη για το λαό, θα ανοίξει το δρόμο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».
Προσκλητήριο νεκρών - Αποκάλυψη Πλάκας
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με προσκλητήριο νεκρών, την αποκάλυψη τιμητικής πλάκας για τους εκτελεσθέντες 94 λαϊκούς αγωνιστές και την κατάθεση στεφανιών την Τ.Ε. Τρικάλων του ΚΚΕ και λουλουδιών από συγγενείς – απογόνους των εκτελεσθέντων.
ΤΡΙΚΑΛΑ 11/6/2018
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Τ.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου